บ้าจริงๆ ว่าจะงดเขียนบล็อก
จนกว่าจะจบโปรเจ็ค(ที่กำลังทำอยู่)
แต่แล้วก็เป็นอันทนไม่ได้
เมื่อได้ดูหนังเรื่องหนึ่ง..
เป็นเรื่องของผู้ชาย
ที่ชีวิตกำลังย่ำแย่
สิ่งเดียวที่เขาคิดว่าจะช่วยให้ชีวิตเขาดีขึ้นคือเงิน
เขาจึงตั้งหน้าตั้งตาหาเงินอย่างจริงจังโดยใช้ความรู้เขามีอยู่
แล้วงานเขาก็ทำให้เขา หมดแรง หมดกำลัง
แต่ว่า… เขาคือพระเอกของเรื่องนี้
บทก็เลยส่งลูกชายมาอีกคน
ลูกชายที่หลงไหลในงานของพ่อเหลือเกิน
และสอนให้พ่อเห็นถึงความสนุกในงานนั้น
แต่พอเราวัดค่าสิ่งต่างๆด้วยเงิน
ความสนุกในงานก็เป็นเหมือนของไม่มีราคา
เพราะสิ่งนี้ให้ได้เพียงความรู้สึก
..แต่สิ่งที่คนทุกคนอยากเห็นคือ ผลลัพท์ และกำไร
ลูกชายมีเพียงความรักในงาน
จึงพยามทุ่มเทให้ โดยไม่เหน็ดเหนื่อย
พ่อมองลูกชายคงได้แต่ส่ายหน้า
จนอยากบอกลูกว่า…
ความรู้ และประสบการณ์ต่างหากที่ทำให้เราผ่านไปได้
แต่สุดท้ายลูกชายก็แสดงให้พ่อเห็นว่า
ความสนุกในงานมันให้กำลังใจ.. มากมาย
ซึ่งสิ่งนี้แหละคือกำไรที่ยังจับต้องไม่ได้
สิ่งนี้ช่วยให้เข้าใกล้เป้าหมายที่ยังไม่บรรลุ
เพราะบางทีเป้าหมายที่เราวางไว้มันใหญ่เกินไป
แต่เราก็ควรจะความสุขกับเป้าหมายเล็กๆ
ทำให้สำเร็จในสิ่งเล็กๆ เพื่อสะสมเป็นแรงผลักดันไปสู่สิ่งที่ใหญ่ขึ้น
หลายคน.. ทิ้งเป้าหมายเล็กๆ เพราะมัวไปโฟกัสสิ่งที่ใหญ่กว่า
เมื่อทิ้งเป้าหมายเล็กๆบ่อยเข้า…
ในที่สุดเป้าหมายใหญ่ๆที่เคยวางไว้เราก็เผลอทิ้งโดยไม่รู้ตัว
แต่ว่าหากเมื่อไหร่ ที่เราบรรลุเป้าหมายในสิ่งเล็กๆ
บ่อยเข้า เราอาจจะถึงเป้าหมายใหญ่ๆโดยไม่รู้ตัวเช่นกัน
—
วันนี้วันเกิดแฟน ผมตั้งใจจะเซอร์ไพรซ์เธอให้ได้
ผมวางแผนว่าถ้างานเสร็จทัน(ตามแผนเล็กๆที่วางไว้)
ผมจะให้เบียร์เป็นรางวัลแก่ตัวเองหนึ่งขวด
และหากผมได้ดื่มเบียร์ ผมจะดูหนังไปด้วย
และหากดูหนังจบผมก็จะทำสิ่งที่อยากทำจริงๆก่อนนอน
และแล้ววันนี้ ทุกอย่างที่ผมวางไว้ก็สำเร็จ
นี่คือเป้าหมายเล็กๆที่ผมทำสำเร็จ
และผมก็มีความสุขเหลือเกิน..
จนอยากบอกทุกท่านว่า มาเถิด
ก้าวออกมาจากสิ่งที่ท่านพยายามทำให้สำเร็จ
แล้วลงมือทำให้สำเร็จเสียตอนนี้
แล้วความสุข และกำไรจะตามมาเอง!
ปล. บอกตัวเองไว้ว่าถ้าทำเป้าหมายวันนี้เสร็จหมดจะต้องปิดงานในมือของอาทิตย์นี้ให้ได้
แล้วทำไมผมจะทำไม่ได้ จริงใหม?
ปล2. หนังที่ผมเขียนถึงชื่อ Real Steel ไปหาดูเองละกันนะ
ปล3.สิ่งที่ผมอยากทำจริงๆก่อนนอนคือเขียนบล็อกนี่แหละ
ราคตรีสวัสดิ์ครับ ผู้อ่านที่รัก